Bażant łowny (Phasianus colchicus colchicus)

Bażant łowny (Phasianus colchicus), nazywany także jako bażant obrożny jest wielkości naszej domowej kury. Samce są większe od samic, mają kolorowe upierzenie z przewagą piór o barwie miedzianej z ciemnymi poprzecznymi pasami, przód brązowoczarny, pióra szaro zakończone a barki z łuskowym rysunkiem. Brzuch czarny, ogon żółtobrunatny, długi ostro zakończony z czarnym pręgowaniem, wydłużony. Głowa jest zielona z metalicznym połyskiem, a na szyi biała obroża o szerokości około 1cm.

Dookoła oczu naga skóra w kolorze czerwonym. Samica natomiast jest popielatoruda o nieregularnym, poprzecznym jasno-ciemnym prążkowaniu, spód jasnoszary. Koguty dorastają do 80-95 cm z czego ogon stanowi 50cm a ich waga jest zbliżona do 1,5 kg. Kury natomiast osiągają długość od 65cm do 80cm i ciężar ciała ok. 1kg. Bażant łowny pochodzi z Azji. Pierwotnie występował od Kałkazu poprzez Iran i aż do Chin i Mandżurii. Jego zdolności adaptacyjne sprawiły, dzięki działalności ludzkiej rozprzestrzenił się w całej Europie i nie tylko. Dzisiaj można spotkać ten gatunek także w Ameryce, Japonii i Nowej Zelandii. W Europie jest najliczniejszym dużym ptakiem występującym na otwartej przestrzeni. Spotkać można go wśród małych przypolnych krzewów, na skrajach pól, szuwarach oraz w nadrzecznych zaroślach blisko wody tj. stawy, mokradła i rzeki. W okresie zimowym szuka miejsc gdzie można ukryć się przed wiatrem i mrozem. Podczas trwania zimy ptaki łączą się w grupy. Wiosną podczas okresu lęgowego grupy rozpadają się. Koguty często mają kilka kur, które składają ok. 10-12 oliwkowoszarych jaj. Jako gnazdo służy im dołek w ziemi, wyścielony puchem i trawą. Jaja są wysiadywane przez 24-25 dni i tylko przez samicę.

Pożywienie Bażantów łownych stanowią zboża, różne nasiona oraz owoce, zielone części roślin, jagody i owady. Młode żywią się przedewszyskim pokarmem zwierzęcym tj. mrówki i ich jaja, dżdżownice, ślimaki, żaby, jaszczurki, gryzonie i małe ryby.